നിൻറെ കണ്ണിൻറെ ആഴങ്ങളിൽ
അലിഞ്ഞലിഞ്ഞു ഇല്ലാതാവാൻ
കൊതിച്ചിരുന്നൊരു കാലം,
കുറെ കടലാസ്സുതുണ്ടുകളുടെ  രൂപത്തിൽ
ആ കാലം ഈ ട്രങ്ക് പെട്ടിയിൽ
ചിതറി കിടക്കുന്നു....
ആ നീലിമയിലാണ് ഞാൻ എന്നെ തന്നെ
കണ്ടെത്തിയത്, ഒടുവിലാ കടലിൽ തന്നെ
അസ്തമിക്കണം എന്നായിരുന്നു കൊതി. 
"നിന്നിലലിയുന്നതേ നിത്യസത്യ"മെന്നു
ഒരുപാട് തവണ നിൻറെ കാതിൽ ഞാൻ പാടിയിട്ടുണ്ട്.
ഈ രാവിലൊരു മൌനം എൻ ജാലകത്തിൽ വന്നുനില്ക്കെ
പോൻതാരകങ്ങൾ വിരിയേ, നിൻ ഓർമ്മകലെന്നിൽ നിറയേ
ഈ നെഞ്ചിതൊന്നു മുറിയും.

---

"നിന്നിലലിയുന്നതേ നിത്യസത്യം" ഈ അനശ്വരമായ വരികൾക്ക് കടപ്പാട്, മലയാളത്തിന്റെ പുണ്യം ശ്രീ ഓ എൻ വീ കുറുപ്പ് സാറിന്. അതിലും മനോഹരമായി പ്രണയം പറയാന്‍ കഴിയില്ല തന്നെ!!! നഷ്ടപെട്ടിട്ടും മനസ്സിൽ നിന്നു പോകാൻ മടിക്കുന്ന എൻറെ പ്രണയത്തിനു.